Θανάσης Μπούνταλης

Κατά την γερμανική Κατοχή ξέσπασε ένα επεισόδιο υπερπληθωρισμού στην Ελλάδα. Ήταν η υπερβολική εκτύπωση χρήματος το αίτιο, ή μάλλον το αποτέλεσμα;

Στις 25 Οκτωβρίου έδωσα διάλεξη στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με τίτλο: «Νομισματική θεωρία και εμπειρική έρευνα: Τι έχουν να προσφέρουν η ιστορία και η αρχαιολογία;».

Προσφάτως υπέπεσε στην αντίληψή μου άρθρο-γνώμη του κ. Γιάννη Κουζηνού σχετικά με την πληθωριστική κρίση της Βενεζουέλας, και την οποία ο συγγραφέας χρησιμοποίησε ως επιχείρημα κατά μιας ενδεχόμενης επιστροφής στην δραχμή. Το άρθρο αυτό μου δίνει την αφορμή να συγκεντρώσω κάποιες σκέψεις επί του ζητήματος και ως εκ τούτου είμαι ευγνώμων στον συγγραφέα.

Με την πρόσφατη 15η επέτειο των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου, η αναψηλάφηση της υπόθεσης έλαβε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Από τοτε μέχρι σήμερα, διάφορα νέα στοιχεία έχουν γίνει γνωστά, ενώ ήδη υπάρχοντα στοιχεία έχουν τύχει νέας επεξεργασίας.

«Για λόγους ασφαλείας τα χαρτονομίσματα των 500 ευρώ δεν γίνονται δεκτά» (αντλία σε βενζινάδικο στο Kehl της Γερμανίας).
 

Τι ποσοστό του συνολικού χρήματος κυκλοφορεί σε μετρητά; Πώς εξελίχθηκε αυτό το ποσοστό από το 1836 έως το 1999;

The legal nature of money is acknowledged by the most prominent hard-money advocate. Albeit inadvertently...

Μια πραγματική ιστορία για το σύγχρονο χρήμα.

Με την σταδιακή κατάργηση, ή περιορισμό, των μετρητών ανοίγονται νέες ευκαιρίες για τις τράπεζες.

Βιβλιοκρισία στην ιστοσελίδα του Παντελή Σαββίδη